دیسترس دیابتی با سطوح بالاتر A1C در بزرگسالان جوان مبتلا به نوع 1 ارتباط دارد

24 سپتامبر 2021- طبق مطالعه جدیدی که در مجله Diabetic Medicine منتشر شده است، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ، در صورت داشتن دیسترس یا ناراحتی بیشتر مرتبط با دیابت، سطوح A1C بالاتری (معیاری برای کنترل طولانی مدت قند خون) دارند.

مطالعات قبلی نشان داده است که دیسترس دیابتی- نگرانی یا احساس بدی در مورد دیابت یا کنترل قند خون- با پیامدهای بدتری از جمله کنترل بدتر قند خون مرتبط است. اما در برخی از مطالعات دشوار است که بفهمیم آیا کنترل بدتر قند خون می تواند منبع ناراحتی و دیسترس دیابتی باشد، یا کنترل بدتر قند خون، خود نتیجه ی دیسترس دیابتی است. همچنین گاهی اوقات مشخص نیست که آیا ناراحتی از ابتلای به دیابت باعث می شود افراد اقدامات کمتری برای کنترل مناسب سطح قند خون خود انجام دهند یا خیر.

در مطالعه ی اخیر، محققان رابطه ی بین دیسترس با کنترل قند خون را در جوانان بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 1 ، که از پمپ انسولین یا سیستم نظارت مداوم قند (CGM) استفاده می کردند یا از هیچ یک از این دستگاه ها استفاده نمی کردند، بررسی نمودند. احتمالاً ، استفاده از این دستگاه ها می تواند فرصت های کمتری را برای کنترل ضعیف قند خون، بدون در نظر گرفتن سطح دیسترس دیابت در افراد، باقی گذارد.

محققان داده های 419 فرد بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 1 ، 19 تا 31 ساله را که در کلینیک تخصصی دیابت در شهر نیویورک تحت مراقبت قرار گرفتند و پرسشنامه ای آنلاین را تکمیل کردند، مورد بررسی قرار دادند. از پاسخهای آنها برای تعیین نمره ی دیسترس دیابتی استفاده شد. نمره 3 یا بالاتر (از 6)، نشان دهنده ی یک نمره "بالا" برای اهداف مطالعه بود. سپس محققان نمرات پریشانی را با سطحA1C شرکت کنندگان، که در کلینیک اندازه گیری شده بود، مقایسه کردند. آنها با انجام این کار، عوامل اجتماعی و جمعیت شناختی را تا آنجایی که ممکن بود تنظیم کردند، زیرا برای مثال داشتن درآمد کمتر یا تعلق به یک گروه نژادی اقلیت، می تواند بر سطح دیسترس دیابتی افراد مبتلا تأثیر بگذارد.

در میان همه شرکت کنندگان در مطالعه، 59 درصدزن بودند و 69درصدبه عنوان سفید پوست غیر اسپانیایی شناخته شدند. در مورد استفاده از دستگاه ، 35٪ از پمپ انسولین و سیستم CGM استفاده می کردند ، 42٪ از یک دستگاه یا دستگاه دیگر و 24٪ از هیچ دستگاهی پوشیدنی دیابت استفاده نمی کردند. متوسط ​​سطحA1C در بین همه شرکت کنندگان، 8.0 درصدبود و 24درصداز شرکت کنندگان همانطور که در پاسخهای نظرسنجی آنها نشان داده شد، از سطح بالای دیسترس دیابتی رنج می برند.

سطوح بالای پریشانی دیابت با افزایش A1C مرتبط است

شرکت کنندگان با سطح بالای دیسترس دیابتی،  دارای سطحA1C بالاتری بودند که به طور متوسط ​​0.9درصدبیشتر از سطح A1C افرادی بود که از دیسترس دیابتی بالا رنج نمی بردند- تفاوت قابل توجهی که نشان دهنده سطح قند خون بالا است. این که شرکت کنندگان از پمپ انسولین یا سیستم CGM استفاده می کردند یا خیر، اساساً هیچ تفاوتی در رابطه ی بین دیسترس دیابتی وA1C ایجاد نکرد. در میان شرکت کنندگانی که از هر دو دستگاه استفاده می کردند، سطح A1C افراد دارای دیسترس دیابتی بالا، به طور متوسط 0.8 درصدبالاتر از شرکت کنندگانی بود که دیسترس دیابتی بالایی نداشتند. در میان شرکت کنندگانی که از هیچ یک از این دو دستگاه استفاده نمی کردند،A1C  نیز به طور متوسط ​​در افرادی که دارای دیسترس دیابتی بالایی بودند، 0.8 درصد بیشتر بود.

دیسترس بالای دیابت در بزرگسالان جوان، به توجه بیشتری نیاز دارد زیرا با سطوح بالاتر A1C،ارتباط دارد، حتی در افرادی که از پمپ های انسولین و CGM استفاده می کنند. این یافته ها نشان می دهد که پزشکان باید افراد مبتلا به دیابت- حداقل افراد جوان مبتلا به نوع 1 - را برای سطوح بالاتر دیسترس دیابت مورد بررسی قرار دهند و احتمالاً سعی کنند راه حل هایی برای کاهش پریشانی و دیسترس ناشی از دیابت به این بیماران ارائه دهند.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2021/09/24/diabetes-distress-linked-to-higher-a1c-levels-in-young-adults-with-type-1/